۱۳۹۱ آذر ۲۰, دوشنبه

2- پاسخ یکی از آنارشیست ها به سئوالات وبلاگ "صدای آنارشیسم "


سئوالات وبلاگ "صدای آنارشیسم " در باره "راهکار عملی سرنگونی جمهوری اسلامی" و "جنگ داخلی" از دیگر رفقای آنارشیست ایران که چنانچه مایل هستید لطفا نظر خود را بنویسید :

نظرات و پاسخ رفیق "خورشید "به سئوالات صدای آنارشیسم و با تشکر از ایشان

 1- به نظر شما راهکار عملی سرنگونی جمهوری اسلامی چیست و چگونه ممکن است ?

2- آیا بجزجنگ داخلی در ایران عملا راه دیگری برای سرنگونی رژیم جمهوری اسلامی وجود دارد?

3- اگر راه عملی دیگری بجز جنگ داخلی برای سرنگونی جمهوری اسلامی وجود دارد لطفا در باره آن توضیح دهید?

4- آیا در صورت سوریه ای شدن ایران ,شما در آن جنگ احتمالی شرکت خواهید کرد?

5-آیا به نظر شما اصلا می توان آغاز گر جنگ داخلی در جهت سرنگونی جمهوری اسلامی بود و ضرورت آن چیست?

6- در صورت تشکیل چند جبهه سرنگونی به نظر شما مشخصا با کدام نیروها می توان وارد جبهه مشترک شد و یا با کدام نیروها مشخصا نمی توان و نباید همکاری کرد?

7- آیا به نظر شما اصلا احتمال جنگ داخلی در ایران وجود دارد ?

8- به نظر شما چه سناریو های سیاسی دیگری برای ایران متصور است و در واقع به لحاظ سیاسی چه احتمالاتی برای آینده سیاسی در ایران پیش بینی می کنید?

9- آیاجنگ داخلی را اصلا گریز ناپذیرمی دانید؟

10- آیا در صورت آغاز جنگ داخلی, اصلا ضرورت حضور آنارشیستها در آن وجود دارد و چرا؟


پاسخ خلاصه به سوالات رفقای صدای آنارشیسم:
به نظرم پرداختن به موضوع سرنگونی رژیم ضمن روشن ساختن مسائل بسیار مهمی که پیش روی جبش مردمی و در ارتباط با آیندۀ سیاسی-اجتماعی مملکت قرار دارد وجه دیگری هم دارد که به محدود کردن افق های ممکن راه میبرد. از این جهت شخصا مایل نیستم چشم بر راهکارهای متفاوت ببندم. برای روشن شدن بحث مایلم به انقلاب مشروطه اشاره کنمٍ، جنبشی که بدون سرنگونی رژیم وقت تغییراتی بنیادین را بوجود آورد و موجب پدید آمدن فرهنگ اجتماعی-سیاسی تازه ای شد. در نتیجه نظرم بر اینست که لزوما سرنگونی راهکار غائی نیست.
از طرف دیگر هما نطور که میدانیم انقلابات (به عنوان خواست عملی مردم برای تغییر) امری پیشبینی ناپذیر است و اگر روشهایی مانند کودتا یا اشغال نظامی توسط نیروی خارجی را از منظر حذف کنیم امکان محاسبۀ دقیق زمان انقلاب منتفی ست. به علاوه و با توجه به تحریکات خارجی که در نمونۀ لیبی و سوریه مشاهده میکنیم نیاز به دقت بیشتر در رویدادهای آینده الزامیست.

آنطور که از ظاهر امر به نظر میاید نیروهای مردمی هنوز از آتش و خاکستر سرکوب سربلند نکرده اند، هر چند امیدهایی هست. وظیفۀ نیروهای پیشرو برپا کردن ساختمان عظیم اتحاد مردمی بر پایه های مستحکمی ست که هم اکنون از مقاومتها و پایداری ها شکل گرفته و از تاریخ مقاومت آب میخورد. بدون آموختن و آموزش، بدون سازمانیابی و سازماندهی حاصل سرنگونی و انقلاب به حداقل کاهش خواهد یافت.
در صورت بوجود آمدن درگیری های داخلی ضمن لزوم بررسی دقیق شرایط، وظیفۀ نیروهای پیشرو همگرایی با بخشهای مردمی جنبش در راستای احقاق خواستهای مردمی و همینطور تا حد امکان آگاهی رسانی و سازماندهی است.

در هر حال به نظرم آنچه از آنارشیستها، سوسیالیستها و دیگر نیروهای مترقی انتظار میرود از نظر کلیات در حالت پیشا انقلابی، در حین انقلاب و در دوران پس از انقلاب تفاوت چندانی ندارد: سازماندهی، سازماندهی و باز هم سازماندهی.
به امید پیروزی جهانی.

10.12.2012  خورشید

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر