شنبه 08.09.2012 روز اول آغاز راه پیمایی با پای پیاده پناهجویان معترض و حمایت کنندگان آنها از شهر وورتسبورگ به سمت برلین بود که 70 نفر در آن شرکت داشتند که 20 نفر از حمایت کنندگان چند کیلومتری آنها را بدرقه و حمایت کردند که پس از آن گروه 50 نفره که شامل 15 پناهجو از کشورهای مختلف بود به همراه 35 نفر از حمایت کنندگان خود به راهپیمایی ادامه دادند و پس از طی چند کیلومتر 10 نفرازگروه توسط 3 ماشین حرکت کردند تا اولین محل اقامتگاه شبانه و محل استراحتگاه جهت شام و محل خواب را برای گروه 50 نفره آماده کنند که در یک منطقه جنگلی بود.
روز بعد آن یعنی روز یکشنبه 09.09.2012 به طرف شهر شواینفورت
حرکت کردند و اولین جلسه جمعی خود را تشکیل دادند تا اشکالات و اشتباهات روز اول را بررسی کنند که از جمله بی نظمی هایی که وجود داشت و بین جلو و عقب صف فاصله وجود داشت و یا مسیرهایی که از کنار جاده می گذشت امکان برخورد ماشین ها با راهپیمایی کنندگان وجود داشت و همچنین رفتن تعدادی از دوستان بدون اطلاع دادن به سایرین به منظور خریدن ساندویج "دونر" از جمله مسائلی بود که بر سر آن صحبت شد و تصمیم گرفته شد که هر 3 ساعت یکبار سرشماری صورت بگیرد و برای هر کدام از اعضا یک شماره نوشته شد و همچنین شماره تلفن راهنمای گروه را بین همه تقسیم کردیم و با شناختی که دوستان از توانایی خود برای این راهپیمایی طولانی در این مسیر پیدا کردند دوستانی که تند تر راه می رفتند را در عقب صف و دوستانی که کندتر راه می رفتند را در جلوی صف قرار دادیم و این موضوعات را در پلاتفرم جلسه عمومی خود برنامه ریزی کردیم.
در این روز ساعت 5 بعداظهر به آدرس دو تا هایم که قبلا تهیه کرده بودیم سر زدیم و همه هیجان داشتیم و نمی دانستیم که چه باید کرد و برای همین با شعار های پناهجویان وارد اولین هایم شدیم که بعد متوجه شدیم که این شکل درست نیست و باید به شکل مهمان برویم و در بزنیم و روز بعد برای رفتن به هایم سوم تصمیم گرفتیم که چند نفری را که چند زبانه هستند با دوچرخه جلوتر بفرستیم تا با آنها در هایم صحبت کنند و بگویند که دوستان ما در حال آمدن به هایم هستند و علت این راهپیمایی برای چیست.
زمانی که به شهری می رسیم میزبان داریم که می توانیم حمام کنیم و غذا بخوریم و جای خواب داریم ولی اگر در جنگل باشیم کمپ برپا می کنیم برای خوابیدن و غذا خوردن که در کل مسیر گاهی مزارع است یا کوه است یا جنگل است یا جاده یا از شهر و دهی عبور می کنیم که کلا 1 ماه قبل دوستانی با دوچرخه که 8 روز طول کشیده است مسیر را شناسایی کرده اند و اینک راهنما ما هستند و ما را برای رفتن به سمت برلین هدایت می کنند.
صبح روز دوشنبه 10.09.2012 از میزبان خداحافظی کردیم.یک میتینگ هم در میدان شهر داشتیم که یک مداخله کوچک توسط پلیس داشتیم که گفت از میزبان شکایت می کنیم به دادگاه چراکه جلوتر اجازه برگزاری میتینگ را نگرفته اند.
در هایم سوم با دوچرخه چند تا بچه ها را فرستادیم که به همه اتاق ها زنگ بزنند و ببینند که به چه زبانی صحبت می کنند که بتوانیم هماهنگ کنیم که بتوانیم ارتباط بگیریم .از هایم سوم یک پناهنده از افغانستان به جمع ما پیوست.
دوشنبه شب نیز میزبان داشتیم که در یک ده کوچکی بود و هایمی در آنجا نبود و شب را در آنجا خوابیدیم.شب در آنجا پلاتفرم مهمی داشتیم که روی خود شیوه کار و بحث سیاسی صحبت کردیم که وقتی به برلین رسیدیم چه خواهیم کرد?آنچه که مهم است در حال جمع کردن هر چه بیشتر نیرو هستیم که اعتصاب غذای بزرگی را شروع کنیم که طولانی مدت و با تعداد زیادی باشد.
سه شنبه 11.09.2012 وارد شهری دیگر شدیم که حزب چپ آلمان میزبان ما بود و 1 هایم بیشتر نداشت و شب نیز پلنوم برگذار شد که بر سر تیتر روزنامه تاتس صحبت کردیم که نوشته بود پناهجویان معترض ایرانی پیاده روی اعتراضی را آغاز کردند در صورتی که پناهجویان معترض از کشورهای مختلف هستند و 15 پناهجویی که از وورتسبورگ حرکت کردند ترک و ایرانی و افغانستانی و کرد هستند و 3 نفر دیگری که تا کنون به ما پیوستند از عراق و افغانستان هستند و تا رسیدن به برلین قطعا از کشورهای مختلف به ما خواهند پیوست و مسیری را هم که اتوبوس در حال عبور از 16 شهر است و تا کنون 5 پناهجو ایرانی به حرکت پیوستند.
بنابراین قرار شد که یک بیانیه بنویسیم که چند ملیتی هستیم که به گروه کاری رسانه ای سپرده شد.
4شنبه 12.09.2012 راه افتادیم به سوی هایم چهارم در سومین شهر که یک نفر از عراق بود که به ما پیوست.
بعداظهر در خارج از شهر از مرز سابق آلمان شرقی و آلمان غربی عبور کردیم که مرز سابق را به شکل موزه نگه داری می کنند و در واقع ما استان بایرن را رد کردیم و تو استان تورینگن هستیم.
در قسمت موزه وسایلی از سنگ, آهن, مجسمه و پرچمهای مختلف آلمان و اتحادیه اروپا و....قرار دارد و یک یادبود از بلوک شرق و بلوک غرب وجود دارد.
در این مکان تعداد ما به 80 نفر رسیده است که 18 نفر پناهجو هستیم و در واقع فعالین سیاسی و پناهجویی منطقه جدید ما را همراهی می کنند و ما در کوه هستیم و در این منطقه خطر حمله فاشیستها وجود دارد چراکه برای آنها منطقه با ارزشی محسوب می شود و تمام وقت نگهبانی می دهیم و بین دوستان سوت تقسیم کردیم که در صورتی که دچار مشکل و یا مورد حمله احتمالی فاشیستها قرار گرفتند با سوت به سایرین خبر دهند چراکه برای دستشویی مجبور هستیم به اطراف برویم و از جمع دور شویم.
برای دیدن ویدئوهای مربوط به راهپیمایی اینجا کلیک کنید یا اینکه به صفحه فیسبوکی پناهجویان برلین مراجعه کنید. یا اینجا http://www.refugeetentaction.net/index.php?lang=de
پای نوشت:این مصاحبه توسط صدای آنارشیسم با آرش دوست حسین تلفنی صورت گرفته است و از صحبتهای رفیق آرش نوت برداری شده است و در حال حاظر امکان بازبینی متن وادیت نیست و اگر اشکالاتی در متن وجود داشت در آینده تصیح خواهد شد.
